(TH/EN)
มาอุทัยธานีหน้าฝน คนท้องถิ่นแนะนำให้กินน้ำส้มซ่าคั้นสด และซื้อ “หน่อไม้เขา” กลับบ้าน ที่ตลาดเช้าและเย็นริมแม่น้ำสะแกกรังมีขายเต็มไปหมด หน่อไม้เขาสะแกกรัง ก็คือหน่อไม้ไผ่หวานนี่แหละ ที่ชาวบ้านอุทัยฯ เก็บจากเขาช่วงหน้าฝนแบบนี้ มาต้มใส่ถุงขาย ที่ร้าน ‘ทัย’ ร้านคาเฟ่ขนมไทยเดินได้จากที่พักมีขายพอดี เป็นใส่ผัดหมูกะเพรา เลยได้ลองหน่อไม้สดตามฤดูอร่อยดี (แต่รับประทานมากไปไม่ค่อยดี😉 ตามด้วยขนมไทย เลือกได้ชนิดละ 15 บาท ราคาตะลึงมาก ร้านนี้น่ารักมากมาย ตอนไปเห็นเป็นแหล่งสิงสถิตย์หลังเลิกเรียนของเด็กมัธยม ที่มาเป็นกลุ่ม น่ารักมาก คุยกันจุบจิบ ไม่โวยวาย สั่งน้ำตะลุยถ่ายรูป คาดว่าน่าจะถ่ายไปหลายพันรูปเพราะร้านน่ารักจุบจิบไปทุกมุมค่ะ
Uthai Thani is our last stop on our way back from our recent road trip north, where we stayed for 10 days in Chiang Rai and totally switched off from all things. I have always wanted to visit Uthai Thani, the province that my mother used to frequent to pay homage to Luang Phor Lersi Ling Dam, the famous late abbot of Wat Tha Sung. Uthai Thani is about 220 kilometres from Bangkok. But coming from Tak, which is about the same distance north, we make our first stop at Hup Pa Tat – the almost-forgotten very ancient sink hole of a cave that inside is dense with ‘Tat’ – a rare palm species, hence the name Hup Pa Tat – the cave of Tat forests.
จังหวัดอุทัยธานีเป็นจังหวัดสุดท้ายที่เราแวะขากลับจาก road trip ภาคเหนือ แต่ก็ปรากฏว่ามีอะไรซ่อนอยู่ในเมืองเงียบๆ นี้มากเลย ตอนแรกว่าจะอยู่ 1 คืน แล้วขับกลับกรุงเทพฯ เลย แต่คิดดูว่าน่าจะใช้เวลากับที่นี่ซักหน่อย เลยยืดต่ออีกหนึ่งคืนค่ะ จะบอกว่ารูปไม่สวยเลยเพราะว่าฝนตกกระหน่ำมาก และฟ้าเป็นสีเทาหม่นตลอดทั้งวันที่เรากะจะเที่ยวให้ชุ่มปอด แต่กระนั้น อุทัยก็เป็นเมืองที่กลับมาอีกได้ เพราะไม่ไกล อาหารอร่อยดี โดยเฉพาะแม่บ้านที่ชอบซื้อผักผลไม้กลับบ้าน น่าจะสามารถเดินเที่ยวเล่นตลาดของเค้า ที่มีทั้งเช้าและเย็น สนุกสนานดีอยู่ค่ะ
It was a Sunday when we were in Hup Pa Tat, and there was a big crowd. Apparently, this is a favourite family destination. The cave is about 50 KM west of Uthai Thani city, and the road leading to it is lined, for a very long stretch, with teak trees. The whole route was iridescent. Gorgeous.
Hup Pa Tat is a part of the Tham Prathun Wildlife No-Hunting Area, a unit of the Thai National Park. The entrance fee is THB20, with flashlights ready for visitors to borrow. You can see my reels for the ambience here.
เที่ยว
– หุบป่าตาด ถ้ำที่เกิดจากการยุบตัวของพื้นโลก ที่มีอายุหลายร้อยล้านปี จนในที่สุดพระสงฆ์องค์หนึ่งก็เกิดไปค้นพบเข้า ด้านในเต็มไปด้วยป่าต้นตาด ต้นไม้พันธุ์เดียวกันกับปาล์ม และบรรดาหินงอกหินย้อย ทำให้ที่นี่เหมือนโลกจูราสสิก ที่นี่อยู่ห่างจากเมืองไปพอสมควร เราแวะทางมาที่ลงมาจากจังหวัดตาก ถนนช่วงนี้มีต้นสักเป็นแนวครึ้มสวยมากตลอดทางที่ยาวมาก อเมซซิ่งสุดๆ
– ตลาดเช้า หรือเย็นริมน้ำ เราไปเพียงตลาดเย็นนะคะ เพราะตื่นเช้าไม่ไหว ทางโรงแรมที่พัก มีกิจกรรมพาไปเดินชม พร้อมตักบาตรด้วย นักท่องเที่ยวสามารถซื้ออาหารจากตลาดเพื่อถวายพระได้เลย แม่น้ำสะแกกรังส่วนหน้าตลาด มองเห็นวัดโบสถ์ วัดที่มีสถาปัตยกรรมสวยงามแปลกตา โดยเฉพาะ มณฑปแปดเหลี่ยม และแพโบสถ์น้ำที่สร้างเมื่อรับเสด็จพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเมื่อพ.ศ. ๒๔๔๔ ปัจจุบันแพนี้ยังเป็นสถานที่ประกอบพิธีกรรมชาวพุทธของเมืองนี้ ที่มีวิถีชีวิตเป็นชาวแพ
Uthai Thani is a very quiet and laid-back province with Mae Nam Sakae Krang running through it. Upon a tip from the locals, we made our way, on a local Tuk Tuk, no less, to their evening riverfront market (Talad Yen Rim Nam) which takes place every day, rain or shine.
At this time of year when it rains a lot, among the local favourites are fresh bamboo shoots from the Sakae Krang mountain, boiled and bagged, and ready to be cooked.
I was wondering how to buy them back home and what menu I should be cooking them with when I chanced upon this new ‘Thai dessert cafe’ called ‘Thai’ and found they took the seasonal ingredients and made them into a simple and delicious ‘Pad Krapraw Moo Kub Normai,’ or a spicy stir-fry of minced pork with holy basil and these bamboo shoots. These Uthai Thani’s bamboo shoots are what we call “Nor Mai Wan’ or sweet bamboo shoots, the long and thin type that are usually boiled and canned to preserve them for other times of the year. In Thailand, like in many other Asian countries, we do consume quite a bunch of these bamboo shoots all year round: in red curry with chicken, as a side vegetable in our Nam Prik (Chilli relish) sets, stir-fried with all sorts of dishes, and so on. So, at this time of year when the bamboo shoots are in season, lovers of the shoots can enjoy the produce fresh and not canned for once.
– วัดสังกัสรัตนคีรี วัดที่อยู่บนยอดเขาสะแกกรัง ที่นี่เป็นทั้งจุดชมวิวเมืองอุทัย และสถานที่กำเนิดความเป็นเมืองอุทัย มีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ และพิพิธภัณฑ์เล็กๆ ด้านหลังที่บอกเล่าเรื่องราวของเมืองนี้ที่ดีมาก ด้านหน้าเป็นบันได 449 ขั้น สามารถจอดรถแล้วเดินกระชับน่องขึ้นมาได้ แต่เราขับรถขึ้นไปค่ะ ทางเข้าอยู่ตรงสนามกีฬากลางฯ
I am always a fan of a laid-back lifestyle. And Uthai Thani is taking that notion to the max. The Sakae Krang River that runs through town is a manifesto of a life well-lived. On the rafts, no less, complete with house registrations. Uthai Thani is the only province in Thailand that still has these raft houses. They call it a living museum, and last time I checked, there were just 120 raft houses in the registry. And they are not issuing new ones as a way to not encourage river encroachment.
– วัดท่าซุง มาอุทัยธานีจะไม่มีทางพลาดสักการะวัดนี้แน่นอนค่ะ วิหารแก้วของจริงสวยงามอเมซซิ่งเหมือนที่เห็นในภาพของคนอื่นๆ วิหารนี้สร้างโดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ และเป็นที่รักษาสังขารของหลวงพ่อฯ ในโลงแก้ว ที่นี่ยังเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปจำลองพระพุทธชินราช ที่เป็นองค์ประธานในวิหารแก้วแห่งนี้ ภายในวิหารแก้ว ติดแอร์เย็นฉ่ำ คนเยอะมากๆๆๆ ขนาดไปแต่เช้า
We made it to Wat Sangkat Rattana Khiri first because we wanted to see the top of Uthai Thani. But then, as we were walking to our car, we found this small, well-kept museum with lines of Buddha images and exhibitions that are all about how Uthai Thani came to be. This province, I found, is the birthplace of King Rama I’s father, and there are now a lot of sacred places that are linked to that fact, or built to pay homage to him and his lineage.
Another temple I couldn’t miss is Wat Tha Sung, a glorious temple popularized by the late Luang Phor Lersi Ling Dam. Wat Tha Sung, also known as Wat Chantaram, which was built back in the period of Ayutthaya, is the main attraction of Uthai Thani with its amazing Wiharn Kaew and Wiharn Thong Kham. This temple is vast and always crowded, especially at the Wiharn Kaew. But it is worth it.
กิน
– ครัวคุ้งสำเภา – เราหาร้านอาหารเพื่อชิมปลาแรดกันเพราะเป็นเมนูต้องกินที่อุทัยฯ จนในที่สุดมาเจอร้านนี้ สะอาดสะอ้าน อาหารอร่อยดี อยู่ติดน้ำ ไม่ไกลจากวัดท่าซุง
– น้ำส้มซ่าคั้นเจ้หมวยในตลาด
– ขนมเปี๊ยะร้านชำมะนาดในตลาด
– บะหมี่เจ๊เน้ย ร้านนี้เคยทานครั้งแรกนานมากแล้ว เค้าทำร้านใหม่สวยงามเก๋ไก๋ บะหมี่เกี๊ยวอร่อย ราคามิตรภาพ มีกระเพาะปลาด้วยค่ะ อร่อยดีอยู่
– ร้าน ทัย คาเฟ่ขนมไทย ขายอาหารจานเดียวด้วยค่ะ อร่อย ราคาดีมากๆ จอดรถริมถนนในซอย
พัก
เราพักที่ อุทัยเฮอริเทจ Uthai Heritage โรงแรมใหม่สุดที่ปรับปรุง (เกือบ 100%) จากโรงเรียนเก่า ราคาวันธรรมดาจะถูกกว่าเสาร์ อาทิตย์ และคนน่าจะน้อยกว่ามาก ซึ่งเราชอบมาก อาคารเป็นอาคารไม้ผสมปูน อาจจะมีเสียงดังบ้างหากคนเยอะ มีที่จอดรถมากมายด้านหลัง ห้องตกแต่งดี กว้าง แต่ห้องน้ำไม่มีที่กั้นส่วนเปียกและแห้ง แต่เนื่องจากเค้าออกแบบให้มีลมระบาย เลยไม่มีปัญหามากค่ะ
อาหารเช้ามีให้เลือกสามแบบ วันแรกเราทาน Eggs Benedict โอเคดีอยู่ค่ะ วันที่สอง เบื่อหมูมาก ไปทริปภาคเหนือทานหมูเยอะมาก ขอเปลี่ยนจากข้าวต้มหมู เป็นข้าวต้มเฉยๆ กับไข่เจียวและผัดผัก ทางโรงแรมสามารถก็สามารถทำให้ได้ค่ะ ที่โรงแรมมีอาหารจานเดียวขายในมื้ออื่นๆ ด้วย แต่อาจจะต้องแจ้งเค้าล่วงหน้านิดค่ะ
ที่นี่บริการดีงามดีจังค่ะ อบอุ่นดี ได้พูดคุยกับคนท้องถิ่นเลย เค้าแนะนำร้านอาหารอีกมากมาย แต่เราไม่ได้ไปค่ะ เค้าตั้งใจมากจริงๆ ขอบคุณมากมายค่ะ เจ้าของเดียวกันกับพญาไม้รีสอร์ท ที่อยู่อีกฝั่งแม่น้ำ
